merhabalar selçuk hocam maaşallah çok faydalı ve eğitici bir sayfa olmuş yazılarınızda çok yararlı bir kaç sorum olacaktı eminim çocuğu göremeyeceğinizden dolayı pek sağlıklı bir şey söyleyemeyeceksiniz kısacası öykü durumunu yazdım . . çocuğumuzun 20 aylıkken isme tepkisi-göz teması- anlamlı tek kelimesinin olmadığını farkettik ve piskiyatri bölümüne gittik otizm riskli çocuk denildi . telefon tablet tv kestik , haftada 4 seans ( 40 dk ) ergoterapi , 2-5 seans özel eğitim dersi aldırmaya başladık .
3-4 ay sonunda düzenli piskiyatriye gittik piskiyatri doktorları otizm benzemiyor çocuk ama 3 yaşını geçmeden bir şey diyemeyiz ama uyaran eksikliği bizim görüşümüz dedi . kendi kanımca piskiyatri doktorlarının sizin gibi kendini yetiştiren ve daha fazla hasta gördüğünüz için sizin kadar tecrübeli olmadığını düşünüyorum .
3-4 ay içerisinde : çocuğumuzun zamanla göz teması artttı isme tepkisi arttı anlamlı 100 kelime söylemeye başladı .şimdi ise basit yönergelerin çoğunu almaya başladı anlamlı kelimesi arttı kaydetmedik açıkçası şimdiye kadar ama 150 kelimeye varmıştır . ikili üçlü kelime cümlelerde kurmaya başladı . baba dişini fırçalıyor , baba bıcı yaptı gibi bazen 4 lü kelimeli cümlede kuruyor . tabi cümleler zaman edatlarını tutturamayabiliyor ve tam sesi çıkarmayadabiliyor .
zamileri kullanmada güçlük çekiyor sanırım oda yavaşça başladı . ben zamirini kullanmaya başladı . gecikmiş ekolali diye düşündük durduk yerde şarkı mırıldanıyordu ona söylediğimiz şarkıları sonradan farkettik şarkı söylemeyi seviyor bizimle iletişim başlatmak içinde söylemeye başladığını anladık fakat bu kez de maalesef ekolali yapmaya başladı özellikle anlamadığı kelimeleri tekrarlıyor .
çocuğumuzun dikkat süresi kısaydı fakat az da olsa artmaya başladı , belirli bir oyunda çok kalmıyor sürdüremiyor hemen sıkılıp bırakıyor başka oyuncağa gidiyor . yazılarınızı okuyorum belirttiğiniz gibi : sıra alma taklit gibi ... becerileri olmadan tam konuşmanın gelmeyeceğini belirtiyorsunuz . fakat çocuğumuz çok sabırsız beklemeyi hiç bilmiyor sevmiyor hem oyunda hem rutinlerinde . mesela baba veya anne susadım diyor : bekle getireceğim diyor fakat suyu doldurduğumuzu gördüğü halde su içmeyene kadar numaradan ağlıyor yani göz yaşı yok . sıra alma çalışalım diyoruz oyun içinde sıra sende diyorum yapıyor kendi sırasını fakat sıra ablada sıra benim dediğimde beklemiyor hemen kriz çıkartıyor ben yapacağım diye .
aslında bir çok sorum olacak size hepsini bu mesajda yazmak istemedim , sırayla yazarsam değerlendirebilir misiniz hocam ? iyi çalışmalar dilerim. başarılarınızın devamını dileirm .
çok teşk ederim hocam değerlendirmeniz için .inşallah 3 yaşını doldurana kadar tüm belirtileri atlatıp kreşe hazır hale gelir çocuğumuz . sadece bizim değil tüm bu dertten muzdarip olan aileler içinde ...
sıra alma becerisini bir o bir de siz çalışın ve sıra çok çabuk tekrardan çocuğa geçsin. Yani sıra bana geri geliyor diye öğrenmeli. oynayan kişi sayısını arttırmanız sıranın daha geç gelmesi demek bu da kriz çıkartır. parkur ( engelli yürüyüş) sırayla yapma gibi bir etkinliğin başlangıç noktasında bekleme sıra alma çalışılırsa daha iyi olabilir. Aslında demek istediğim survivor parkuru gibi basit bir ev içi parkur ve siz parkuru tamamlarken çocuğun baştaki sandalyede beklemesi o parkuru yaparken sizin baştaki sandalyede beklemeniz. Bach'te bekleyen yarışmacılar gibi (: anladığım kadarıyla şuan 25-26 aylık 22 aylıkken algısı açılmaya başlayan bir çocuk için beklememesi, ekolali yapması vs çok normal.